Muharrem GÜNAY (SIDDIKOĞLU)
“Allah’a İman etmiş olmak için Hz. Muhammed (s.a.v.)’in peygamber olduğunu kabullenmek yetmez; aynı zamanda Sevgili Peygamberimizin son peygamber olduğunu kabul etmek, ona itaat etmek ve tâbi olmak gerekir. Çünkü Hz. Peygamberimize itaat etmek Allah’a itaat demektir.”
Allah’ın gönderdiği din olan İslam Hz. Âdem ile başlamış, Hz. Muhammed ile kemale ermiştir. Tevhid dininin (İslam’ın) son halkasını Hz. Muhammed (s.a.s.) teşkil etmektedir. Tevhid kelimesinin ikinci bölümü, Hz. Muhammed’in (s.a.s.) Allah’ın Resûlü/elçisi olduğuna iman etmektir. Bu inanç, bizi peygamberin örnek ve önderliğinin kabulüne götürür. Hz. Muhammedi peygamber olarak kabul edip ona itaat etmeyi, Tabi olmayı, örnekliğini ve sünnetini inkâr insanı küfre götürür.
O BÜTÜN İNSANLIĞIN PEYGAMBERİDİR
Sevgili Peygamberimiz sadece bir kavmin ve bir milletin peygamberi değildir. O bütün insanlığa peygamber olarak gönderilmiştir.
Bir hadisi şeriflerinde Sevgili peygamberimiz imanı şöyle tarif etmişlerdir:
“Size şu beş şeyi emrediyorum. Birincisi Allah’a imandır. Allah’a iman nedir biliyor musunuz? Allah’tan başka mabud olmadığına ve benim son Peygamber olduğuma şahadet etmektir.” (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesai, Ebu Davud, İbni Hibban, Taberani)
“ (Resûlüm!) De ki: “Ey insanlar! Şüphesiz ben, Allah’ın sizin hepiniz için (gönderilen) peygamberiyim. O (Allah) ki göklerin ve yerin mülkü ve hükümranlığı kendisinindir. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. O, hem diriltir hem öldürür. O halde Allah’a inanın; Allah’a ve O’nun sözlerine inanan, ümmî peygamber Resûlü’ne de inanın. Ve ona uyun ki doğru yolu bulasınız.” (Araf/158)
“(Resûlüm!) Biz seni bütün insanlara ancak müjdeleyici ve uyarıcı (bir peygamber) olarak gönderdik. Fakat insanların çoğu (bunu) bilmezler.” (Sebe/28)
“ (Ey Muhammed!) Biz seni âlemlere ancak bir rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya 21/107)
“(Resulüm!) Şüphesiz biz seni (bütün insanlara) bir şâhit, bir müjdeci ve bir uyarıcı olarak gönderdik.” (Fetih 48/8)
“(Ey Muhammed!) Seni insanlara bir resul olarak gönderdik. (Buna) hakkıyla şahit olarak Allah yeter.” (Nisa 4/79)
“Canımı elinde tutan Allah’a yemin ederek söylüyorum ki, peygamber olarak gönderildiğim bu ümmetten, Yahudi olsun Hıristiyan olsun, kim benim peygamber olarak gönderildiğimi işitir de bana iman etmeden ölürse, muhakkak cehenneme girer.” (Müslim, Nesaî, Ahmed)
Resulullah a.s. Efendimiz önceki peygamberlerin belli bir kesime gönderildiğini, fakat kendisinin bütün insanlara peygamber olduğunu ve peygamberliğin kendisiyle tamamlandığını da belirtmiştir. (Buharî, Müslim, Ahmed).
Ehl-i Kitab olan Yahudi ve Hıristiyanlar, (bilgisi kendilerine ulaşmış mükellefler olarak) Hz. Muhammed’in peygamberliğini ve bütün insanlara gönderilmiş olduğunu bile bile kabul etmezlerse kâfir olurlar. [İbni Abidîn, IX, 16; XVII, 2; diğer âyetler için bk. 4/42; 6/33; 7/157-158; 10/2; 13/43; 47/2; 48/13]
İman Etmek Yetmez İtaat Etmek Gerekir
Allah’a İman etmiş olmak için Hz. Muhammed (s.a.v.)’in peygamber olduğunu kabullenmek yetmez; aynı zamanda Sevgili Peygamberimizin son peygamber olduğunu kabul etmek, ona itaat etmek ve tâbi olmak gerekir. Çünkü Hz. Peygamberimize itaat etmek Allah’a itaat demektir. (Nisa:80)
Hıristiyanlardan ve Yahudilerden Hz. Peygamberimizin peygamber olduğunu kabul etmekle beraber ona itaat etmeyen, tabi olmayan, Hz. Muhammed’in Araplara gönderilmiş bir peygamber olduğunu ileri süren ve benzeri bahanelerle Müslüman olmayan çok sayıda insan vardır. Peygamberimizin amcası Ebu Talip’te yeğeni Hz. Muhammed’in peygamber olduğuna inanıyordu. Bu inancına rağmen O’na tâbi olup Müslüman olmamış ve kâfir olarak ölmüştür. Demek ki Hz. Muhammed’in peygamber olduğuna iman etmek aynı zamanda O’na itaati, teslimiyeti ve tâbiyeti gerektirir.
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
