Evet, PKK terörü ile mücadele ederken canlarıyla kanlarını seve seve sebil eden; subay, polis, asker, korucu, öğretmen, mühendis, doktor, hemşire ve sıradan vatandaş şehitlerimiz öldüler!
Neden mi öldüler?
Bilmiyor musunuz?
Öyle ise ben arz edeyim…
Abdullah Gül; “Güzel şeyler olacak” dediği için…
Recep Tayyip, Kürt açılımından bahsettiği için…
TRT 6 yayına başladığı için…
Beşir Atalay, açılıma koordinatör tayin edildiği için…
Ve açılım koordinatörü olarak, PKK açılımının manifestosunu yayınlayan Yeni Demokrasi Hareketi’nin bakiyeleri ile görüştüğü için…
Ve dahi Kürt açılımını, YDH bakiyelerinden aldığı tüyolarla önce güya demokratik açılıma ve sonra güya millî bir birlik projesine dönüştürerek ‘hazmedilebilir’ hale getirdiği için…
PKK’lı caniler, PKK kıyafetleri ve yakalarındaki PKK rozetleriyle, güya barış elçileri olarak Habur Sınır Kapısı’na geldikleri için…
Habur’a gelen PKK’lı canileri, bir vali yardımcısı bir nevi resmî protokolle karşıladığı için…
Gelen canileri güya yargılamak için Habur’a savcılar ve yargıçlar gönderilerek, bir mobil mahkeme kurulduğu için…
PKK’lı caniler mobil mahkeme de “Teslim olmaya gelmedik, biz barış elçileriyiz… Pişman da değiliz… Biz Sayın Abdullah Öcal’ın emriyle geldik” dedikleri için…
Mobil mahkeme, PKK’lı canilerin avukatlarına “Böyle demesinler, yoksa…” dediği için…
Ve bu mobil mahkeme, sözlerini geri almadıkları halde, PKK’lı canileri serbest bıraktığı için…
Serbest bırakılan PKK’lı canileri, on binlerce DTP’li karşıladığı için…
Mobil mahkeme tarafından serbest bırakılan PKK’lı canilerle karşılayıcı DTP’liler bir zafer konvoyu oluşturarak, Habur’dan başlayıp; köy köy, kasaba kasaba, şehir şehir dolaşarak Diyarbakır’a gittikleri için…
Ve Diyarbakır’da yüz binlerce kişi tarafından karşılanıp, sabahlara kadar süren zafer şenliği düzenlendiği için…
Velhasıl PKK’lı caniler gelip de teslim olur gibi yaparak, iktidarı teslim aldıkları için…
Şehitler öldü!
Ancak şehit oldukları için Allah’tan öyle bir hüsn-ü kabul, öyle bir şefkat, merhamet ve mükâfat gördüler ki hiçbiri kanlarını döktüklerine, canlarını verdiklerine pişman olarak ölmedi… Millet’ten ve bilhassa Devlet’ten gördükleri vefasızlığın kahrından öldüler! Bu dünya’dan öte dünya’ya çekildiler… Ruhlarına el Fatiha! Başımız sağ olsun!
‘Şehitler ölmez!’ diye slogan atanlar, bundan böyle ‘Şehitler öldü!’ diye bağırmalıdır!
M. Metin KAPLAN
*Hakkımda yanlış düşünmenizi istemem… Elbette Bakara Sûresi’nin 154. Âyeti’ni biliyorum ve buna tüm kalbimle inanıyorum… İnanmasam zaten –maazallah- imanım gider! Amma benim söylemek istediğim başka… Şehitler, Allah indinde diridirler! Buna, eyvallah da acaba bizim; yani Türk insanlarının nazarında da diriler mi? İşte bu konuda şüphelerim var. Günaha giriyorsam, Allah affetsin!
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
