“ABD, bir ay bile sürmeyen bir operasyon sonunda -dikkat edin savaş dahi değil- Irak’ı işgal etti… Irak Devleti’ni yok etti… Yer altı ve üstü kaynaklarını talan etti… Erkek-kadın, yaşlı-genç, çoluk-çocuk demeden belki 500 bin Müslüman’ı katletti... En azından, gelecek yüzyılını ipotek altına aldı. Irak halkı en az üç asır belini doğrultamaz hâle geldi… Ortalama her gün, 50 Müslüman öldürülüyor… Ancak Müslümanlar; ABD nasıl da batağa saplandı… Direnişçiler Irak’ı nasıl da savunuyorlar, diye utanmasalar neredeyse zil takıp oynayacaklar.”
“İsrail, sudan ucuz bir bahaneyle Lübnan’a saldırdı. Köyleri, kasabaları, şehirleri yerle bir etti. En az üçte biri çocuk, bilinen 1500’den fazla Müslüman’ı şehit etti… Lübnan’ın bütün alt yapısını ortadan kaldırdı… Köprüleri, yolları, elektrik tesisatını, haberleşme sistemini, fabrikalarını beş hafta boyunca, uçakları ve toplarıyla bombaladı… Lübnan’a sadece ekonomik olarak, 6 milyar doları aşkın zarar verdi. Şimdi de yavaş yavaş geri çekiliyor. Ancak Müslümanlar; Hizbullah İsrail’i nasıl da “yendi” diye çılgınca seviniyorlar… Neredeyse, zafer merasimleri yapacaklar.”
Geçen yazımda böyle dedim diye, ismi ben de gizli bir okuyucu, “Böyle de karamsar ve kötümser olunmaz ki, el insaf yani… Amerikan ve İsrail sömürgeciliğini diz çöktüren, böyle şanlı ve kutsal direnişlerle mücadeleler böyle de küçümsenmez ki, el insaf yani… Yoksa? Yoksa, emperyalizmle böyle de işbirliği yapılmaz ki, el insaf yani mi demeliyim? En doğrusu bu galiba, el insaf, el insaf yahû!” diyor.
Ne diyeyim? Siz olsanız, ne dersiniz bu sözlere? Ben söyleyecek söz bulamıyorum! Müsaade ederse, değerli okuyucu, bana söylediğini aynen kendisine karşı kullanmak zorundayım: El insaf! El insaf yani!
Doğru, zahiren bakıldığında Irak’ta emperyalizme karşı, bir direniş varmış gibi görünüyor… Ama soruyorum size; Allah aşkınıza düşünün bir ve ona göre cevap verin, bana… Yapılan bombalı ve mayınlı saldırılarda Amerikalı veyahut İngiliz askerleri mi ölüyor? Değilse, kimler ölüyor?
Aşikâr olarak belli olan bir şey var ki, ölenlerin % 1’i bile Amerikan veyahut İngiliz askeri değil… Var mı buna bir itirazınız? Yok, olamaz da, çünkü rakamlar ortada… Öyleyse, geriye kalan % 99 kim? Sünnî veya Şiî, Arap veya değil, asker veya polis ya da sivil ama mutlaka Iraklılar değil mi? Evet, doğru! Öyle ise bunun neresi, başarı veya zafer? Kaldı ki, bu saldırıları kimin veya kimlerin yaptığı ya da yaptırdığı da kesin olarak belli değil.
Bana kalırsa, Sünnîlere veya Şiîlere karşı yapılan saldırıların çoğunu, özellikle bunların ilk olarak Şiî kutsal mekânlarıyla Sünnî camilerine karşı yapılanlarını, belki inanılmaz bulacaksınız ama mutlaka MOSSAD ve yahut CIA ajanları plânlayıp yaptılar… Böylelikle bir, kendilerine karşı yapılacak saldırıları başkalarına ve Iraklılara yöneltmiş oldular, iki, Irak iç savaşını başlatmış oldular, üç, Sünnîlerle Şiîler arasına kan davâsı sokmuş oldular.
Emperyalizme bunun ne faydası var derseniz; şöyle derim: Bir, kendileri zaiyât vermekten kurtulmuş oldular, iki, “Irak’ta iç savaş var” diyerek, Irak’ta daha uzun bir süre kalma hakkı elde etmiş oldular, üç, “Sünnîlerle Şiîler bundan sonra bir arada yaşayamazlar” diyerek, Irak’ı bölmenin meşrû sebebini yaratmış oldular. Ve dört, İslâm âlemi içinde çok büyük bir “fitne” başlatmış oldular. Sünnîlerle Şiîler arasına sokulan bu fitne, belki asırlarca sürecek bir etki yapacaktır… İslâm âleminin birliğine, beraberliğine ve bütünlüğüne Allah rahmet eylesin, yani!
Var mı bir itirazınız? Yok! Olamaz da! Çünkü o zaman, hemen sorarım: Bu, eğer göründüğü gibi bir Sünnî-Şiî savaşı ise, bu savaş neden Kuzey Irak’ta yok? Kürtlerde de Sünnîler ve Şiîler yok mu? Var! Var da Sünnî Kürtlerle Şiî Kürtler niye birbirlerine saldırmıyorlar? Kürtler, dinî saiklerle hareket etmek yerine, millî saiklerle hareket ediyorlar, derseniz; o zaman da ben, Araplar niye millî saiklerle hareket etmiyorlar da dinî saiklerle hareket ediyorlar ki, diye sorarım… Yok, hayır böyle hiç bir yere varamayız. Doğruya, hepimiz doğru demek mecburiyetindeyiz ki, burada doğru olan şudur: Şiîlerle Sünnîler arasındaki savaşı başlatan da sürdüren de emperyalizm adına, CIA ve MOSSAD’dır! Hangi nâm ve bayrak altında olursa olsun, MOSSAD ile CIA’nın ajanlarıdır!
Bunu, böylece gören Sünnî ve Şiî din âlimleri, sık sık fetvalar yayınlayarak durumu kontrol altına almaya çalışıyorlar… Ancak sonuç alamıyorlar. Niye? Çünkü MOSSAD ve CIA hemen devreye giriyor, yeni saldırıları plânlayıp, uyguluyorlar. Kan oluk oluk akmaya devam ediyor! Garibân Sünnî ve Şiî halk da çâresiz “gaza geliyor”. Oyuna âlet oluyor!
Daha fazla uzatmanın bir anlamı yok. Ne demek istediğimi anlayan anladı, anlamayana da söyleyecek sözüm kalmadı… -Aslında emperyalizmin Lübnan’da oynadığı oyuna da temas etmem gerekiyordu, ama bana ayrılan yer dolduğu için bunu “es” geçmek zorundayım…- Başa dönerek, yazıya son noktayı koymak gerekirse; ABD, Irak’ta batağa matağa saplanmış değil! Aksine, tâ en baştan öngördüğü plânı uygulamaya devam ediyor… Bu durumda ne yazık ki, Müslüman mücahitler başarılı gözükmüyor, bana. Keşke, Mücahitler başarılı olsaydı da hep birlikte kutlama merasimleri yapsaydık. Bunu, kendi nâmına cânı gönülden istemeyen şerefsizdir, alçaktır! Daha ne diyeyim. Vesselâm…
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
