Çevreyi pek tanımayan yeni yetme enikler, ilk defa kirpi gördüklerinde kuyruklarını sallayarak önce merakla sokulur, burunlarını uzatıp koklarlar, korkudan toplanan kirpiyi ön ayaklarıyla evirip çevirmeye, ne olduğunu anlamaya çalışırlar. Kımıldayınca korkup geri kaçar, tekrar dönüp oynamaya başlarlar, burunlarına kirpinin iğneleri batınca şaşkınlık içinde geri çekilirler ve yeni bir hayat tecrübesi daha kazanırlar.
İstila ordusunun paralı neferleri gibi arsızca etrafa yayılan halaskâr kahramanlar, önce ne olduğunu anlayamadılar, uzaylı sandıkları yabancıyı şaşkın şaşkın bir süre uzaktan seyrettiler. Rahattılar, isyancılar bastırılmış, direnenler ezilip geçilmiş, destekleyenler sindirilmiş, ortalık dümdüz edilerek asayiş sağlanmıştı. Karşılarında duracak güç kalmadığından gölgeliklerde keyif çatıyorlardı.
Zaten kımıldayacak halleri de yoktu, kat be kat üstün güçlere karşı destan yazmışlar, çetin muharebelerden yorgun düşmüşlerdi. Kazancı yokuşlarını ablukaya alıp duvar diplerine sıkıştırdıkları bir avuç çapulcuyu, üzerlerine bir kutu ilaç sıkılmış haşere gibi yerlerde kıvrandırmışlardı. Çapulcular çoğalınca on gün kadar ortalıktan kaybolmuş, meydanı düşmana teslim etmişlerdi. Çevre vilayetlerden takviye gelince üstün kuvvetlerle karşı hücuma geçerek Boğaz Köprüsüne yürüyen isyancı güneylileri çil yavrusu gibi dağıtmayı başarmışlardı. Altunizade Köprüsünden tesadüfen geçmekte iken aşağıda köprüye giden şeridin yürüyenlerle, gelen şeridin destek veren korna sesleriyle tıkandığını görerek ellerinde bayraklarla selamlayan çocuklu annelere, kocasıyla gezmeye çıkmış yaşlı kadına, yolda yürüyen genç kıza da biber gazının acısını tattırmışlardı. Polise taş atmaya kalkan aşırı uçlar da, taş atılmasını engellediği için ‘aramızda sivil var arkadaşlar’ seslenişiyle hedef gösterilen yiğit ülkücü de, hiç kimse ellerinden kurtulamadı.
Çelimsiz adamı pek umursamadılar. Kimbilir belki, o ana kadar kesin zaferi kimin kazandığını anlayamadığından kadirşinaslık duygularını açığa vurmaktan çekinen nankör halk, artık bastıramadığı tezahüratı haykırmak için arasından seçtiği temsilci vasıtasıyla vatan kurtarıcılarına şükranlarını arz edecekti.
Adam tek başına geldi, durdu, gözlerini karşıdaki dev bayrağa dikti ve saatlerce öyle kaldı….
Ortalıkta çalımla dolaşanlar dikkat kesildi, elleri gayriihtiyari silahlarının kabzalarını yokladı. Sere serpe etrafa dökülen ihtiyat kuvvetleri toparlanıp bakışlarını aynı noktaya yönelttiler. Tehdit sezgisi yüksek, iyi eğitimli, uyanık, cevval ve çevik birkaç sivil görevli yaklaştı. Acaba canlı bomba mıydı, pimi çekip meydanı havaya mı uçuracaktı. Etrafında çekinerek bir iki tur attılar. Dikkatle incelediler. Herhangi bir hareket ve tepki görmeyince uzaklaştılar. Aralarında müzakere ettiler, bir neticeye varamayınca tekrar yaklaşıp konuşmayı denediler. Cevap alamayınca sırt çantasını açıp aradılar. Tehlike ve tehdit unsuru bulamadılar. Amirlerini arayıp durumu arzla talimat istediler. Onlar da kararsız kaldı. Soğuk savaş zamanlarından beri donmuş kalmış da serde az çok milliyetçilik kırıntısı var tabii. En sonunda, bu olsa olsa illüzyonisttir, yani komünistin koyusudur hükmüyle alıp götürdüler.
Fitne, fesat, hile, desise, yalan, dolan, istismar, aldatmaca, menfaat, ihanet ve şerrin her nev’ini üretmek üzerine programlanmış şeytani zekâ, kalın ve kirli bir cüruf tabakasıyla kaplandığı için hesapsız kitapsız, temiz ve parlak zekâyı kavrayamıyor ve alt edemiyor. Sinsice bir geri adım atıp mazlum görünüyor, bir ileri adımla zalimliğe devam ediyor.
Yüksek mevkileri işgal eden eğitimli ebucehiller akıllarınca dalga geçiyor, istihzayla sağlıklarına dikkat etsinler, diyor. Taksi şoförü hödük, kapanan yolunu açmak için bariyere elini süremeyecek kadar ödlek ama seçtiklerinden daha samimi; duyulmayacak mesafede bulunduğundan emin olduktan sonra, kim la bunlar diye öfkeyle hırlıyor.
Hasar miktarını abartmak maksadıyla rakamlardan ibaret raporlar düzenleyip, takibat için kamera görüntüleri toplatan birileri, aralarında art niyetliler olsa da bu gençlerin Türk gençleri olduğunu, ellerinde, sırtlarında Türk bayrağı bulunduğunu, müdahalede maksadın aşıldığını ve aşırıya gidilmesinin öfkeyi kabarttığını dürüstçe kabul etmeli ve açıklamalıdır.
Aynı birileri, işin vehametini idrak edemeyen gafillere, çığırtkanların ‘vur vur inlesin çapulcular dinlesin’ sesleriyle mest olan kara yüzlülere nelerin eşiğine gelindiğini, direkten nasıl döndüklerini ve yanlışta ısrarın nelere mal olabileceğini açıkça ve cesaretle anlatmalıdır. Polisin sayısı ve müdahale gücünü arttırmaktan bahsedip sinirleri daha çok germek yerine, şikâyetlere yol açan uygulamalardan vazgeçerek huzursuz insan sayısını azaltmanın daha akıllıca olacağını söylemelidir.
Bunca hengâmede adam gibi tavır sergilemeyip rakibe destek verdikten sonra hikâyeden parti bayrağı davası güden birileri de; madem organize örgüt işi, çok sayıda oldukları anlaşılan bu yasadışı örgütler hakkında güçlü hukuk devletinin niçin bugüne kadar tedbir almadığının hesabını sormalı, olayların doğmasına ve büyümesine sebebiyet veren sorumluların nasıl bir ihanet ve tertip içerisinde olduğunu sergilemelidir.
Bu ibretlik olayların daha çok su kaldıracağı bellidir. İbret alınmaz, cımbızla lehe kullanılacak görüntüler ve münferit vakalar çekilerek istismara, şımarıklığa, ihanete devam edilirse akıbetin hayr olmayacağı iyi anlaşılmalıdır.
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
