İBRAHİM ZEKİ BURDURLU
01 Ocak 1970
Şâir. Burdur’da doğdu. İstanbul Erkek Öğretmen Okulu (1938) ile Gazi Eğitim Enstitü Türkçe Bölümü’nü bitirdi. Sivas, Burdur, Kıbrıs ortaokul ve lisehrinde, İzmir Eğitim Ens-titüsü’nde öğretmenlik yaptı. 1977’de emekli oldu.
Günümüz şâir ve yazalarındandır. ilk şiiri Öğretmen Oku-lu’nda öğrenci iken Servet-i Fünun- Uyanış dergisinde görülür. Öğrencjliği sırasında, Ahmet Kutsi Tecer tarafından başlatılan şiirde, halk şiiri geleneğinden faydalanma çalışmalarına Katıldı. Yeni şiir iie halk şiirinin tekniğini birleştirmeye gayret etti. Şiirlerinde mahalli duygulan, millet ve vatan sevgisini terennüm etti. Masal, inceleme, araştırma ve antoloji türünden eserleri de vardtr.
Şiir kitapları:
1. Toprak İnsanları (1945), 2. Toprağın içindeki Toprak (1946), 3. Burdur’daki Mahallemiz (1947), 4. Keloğlan (1949), 5. Basık Tavan (1950), 6. Bir Köyden Bir İnsan (1951), 7. Lefkoşe (1953), 8. Minnacık Ada (1954), 9. Günaydın Yavru Kıbrıs (1959), 10. Atatürk’üm (1959), 11. Sev Beni ‘(1966), 12. Açmıyor Mu Kıbrıs’ımın Gülleri? (1968), 13. İzmir’in Mor Atları (1976).
Masal kitapları:
1. Nur Güzeli (1963), 2. Dileği Gerçekleşmeyen Kız (1963), 3. Güllü Pâdişâh (1963), 4. Mavi Pullu Balık (1964), 5. Üç Yumak (1964), 6. Kendi Bir Karış, Sakalı Üç Karış (1972).
Antolojileri:
1. Şiirimizde Öğretmen (1965), 2. Öğretmen Şâirler Antolojisi (1966), 3. Atatürk Şiirleri Antolojisi (1967).
Diğer eserleri:
1. Memiş Can (1978, roman), 2. Anılardan Öyküler (Hikâyeler, 1979), 3. Üç Destan (Köroğlu- Karacoğlan- Oğuz Destanı, 1969), 4. Ro-manlanyla Reşat Nuri Güntekin (1971). Ders kitapları ve eğitici kitapları davardır.
