İmamzade Esad Efendi
01 Ocak 1970
İmamzâde adıyla tanınmıştır.
Bir süre dersiam ve müderris olarak görev yaptı, 1817'de Kudüs, 1823te Mısır, 1827'de Medine, 1829'da Halep kadılıklarına getirildi ve aynı yıl Mekke kadılığı payesi aldı.
Vakıflar müfettişliği yaptı, daha sonra kendisine İstanbul kadılığı payesi verildi.
Görüşleri dikkate alınarak Mekteb-İ Ulûm-i Edebiyye ve Mekteb-i Maârif-i Adliyye adıyla iki okul kuruldu. Anadolu kazaskerliği pâyesiyle bu mekteplerin başına getirildi.
1840'ta Rumeli kazaskerliği payesi aldı.
1849'da Nezâret-i Mekâtib müdürlüğüne getirildi,
Meclis-i Vâlâyı Ahkâm-ı Adliyye üyesi oldu.
Kabri Süleymaniye Türbesi civarındadır.
Padişah nezdinde itibar gördü.
Muhatap (1811-1825) ve mukarrir (1826-1835) olarak huzur derslerine katıldı.
Halvetiyye tarikatının Yiğitbaşı şubesine mensuptu.
ESERLERİ:
Dürr-i Yekta Şerhi (Türkçe ilmihal, bazı düzeltmelerle Musahhah Dürr-i Yekta adıyla da basıldı, 1971),
Şerhu 's-sirâciyye fi 'l-ferâiz (Secâvendî'ye Türkçe şerh),
Feth-i Kostantıniyye (Letüftehannel Kostantıniyye Hadisinin Şerhi,1856-57),
Tenkidü İmâmzâde Es'ad: Risale fi telhîsi'l-ma'na ve tashîhil-i'rab,
Risale fi'l-ebvâb,
Halebi Şerhi Hilyetü'n-Nacî,
Kaziyelerin Tasdik ve Tefrikine Dair Risale,
Risale fi tefriki'l-kaziyye ve't-tasdik.
Risale fil-hisâb,
Risale fi vaz'il kadem ve refihâ fi's-sücüd,
Es'ile ve ecvibe,
Mecmü'atü'r-resâ'il.
