Mehmet Orhan OSMANOĞLU
01 Ocak 1970
Doğumu: 1909 İstanbul
Ölümü: 12 mart 1994
İSTANBUL'da 1909?da doğan Mehmed Orhan Osmanoğlu, Osmanlı hükümdarı İkinci
Abdülhamid'in torunuydu. 15 yaşındayken ailesiyle beraber sürgüne
gönderildi ve gurbette hayatını kazanmak için otomobil tamirciliğinden
kamyon şoförlüğüne kadar her işte çalıştı.
Orhan Efendi, 1970?lerin sonunda Paris'teki Amerikan
Askeri Mezarlığı'nın bekçiliğini yapıyordu!
Sonra mezar bekçiliğinden 160 dolar aylıkla emekli oldu ve Güney Fransa'nın
Nice şehrine yerleşti. Aramızdaki dostluk seneler geçtikçe arttı ve o
yıllarda Osmanlı Hanedanı'nın "reisi" yani en yaşlı şehzadesi olan Orhan
Efendi'yi 1992 Ağustosu'nda Hürriyet'in davetlisi olarak on günlüğüne
İstanbul'a geldi. Sekiz dili rahatça konuşabilen ama gözleri artık çok az
gören Orhan Efendi vatanına 68 yıl aradan sonra ilk defa geliyordu ve
gelişi gazetelerin manşetlerinde yer almıştı.
Mehmed Orhan Osmanoğlu, tam 70 senelik sürgününü, Nice'deki tek odalı
evinde 1994?ün 12 Mart akşamı noktaladı. Vefat haberini alır almaz Nice'e
gittim ve çileli şehzadeyi şehrin "Doğu Yakası Mezarlığı"nda toprağa
verildi.
Cemaat, sadece altı kişiydi: *Sultan Abdülmecid'*in soyundan gelen ve
Nice'de yaşayan Melike ve Emire hanımsultanlar, hanımsultanların Katolik
olan Fransız eşleri, Gazi Osman Paşa ile Sultan Abdülhamid'in
torunu Bülent
Osman ve murat bardakçı… Osmanlı tahtının várisinin cenaze namazını, Melike
*Hanımsultan'ın
şehrin Arap mahallelerinde bulduğu ve Bülent Osman'ın bahşiş vererek
mezarlığa gelmeye binbir güçlükle ikna edebildiği dört Tunuslu kıldı.
Sultan Abdülhamid'*in torunu, Osmanlı Hanedanı'nın sabık reisi ve saltanat
yıllarındaki resmi unvanı "Şehzáde-i civan-baht devletlu necabetlu Mehmed
Orhan Efendi Hazretleri" olan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı Mehmed Orhan
Osmanoğlu, son uykusunu şimdi Nice'in "Doğu Yakası Mezarlığı"nda,
haçların arasında uyuyor. Haçların mevcudiyetinin sebebi mezarın bulunduğu
yerin Müslümanlar ve Hıristiyanlar tarafından ortaklaşa kullanılan ama
"fakirlere mahsus" bölüm olması ve şehzadenin mali imkánsızlıklar yüzünden ancak
buraya defnedilebilmesi…
