Türkiye kabile devleti olamaz
Erhan Başyurt 01 Ocak 1970
Demokratik devlet ile kabile yönetimi arasındaki en önemli fark hukuktur.
Kabileyi, “reis” keyfi emirlerle yönetir.
Kanun yoktur. Adalet reisin iki dudağı arasındadır.
Yönetim güce dayalı ve istibdat anlayışı hâkimdir.
Modern devlette ise yönetim seçilmişler tarafından yasalara uygun yürütülür.
Kanunlar, önceden herkesin anlayacağı netlikte yapılır, erişilebilir ve öngörülebilirdir.
Keyfilik yoktur ve yönetenler de yasalara uymak, şeffaf olmak ve hesap vermek zorundadır…
Türkiye, iki yılı aşkın süredir, ileri demokratik devlet anlayışı yerine adeta “kabile” kuralları ile yönetilir hale geldi.
***
Bir müsteşar, emniyet müdürünü arıyor ve “Kırın kapıyı alın o gazeteciyi” diyor.
“Mahkeme kararlarını uygulamayın, sizi koruyacak yeni yasalar çıkarırız” vaadinde bulunuyor.
Soruşturmalar engelleniyor. Deliller karartılıyor. Mahkeme kararları uygulanmıyor.
Bürokratlar gerekçesiz “sürgüne” gönderiliyor. Meslekten ihraç ediliyor.
Mahkeme kararı ile geri dönenlere, ikinci kez keyfi tayin yapılıyor.
Muktedirlerin işareti doğrultusunda, özel şirketlerin yasal faaliyetleri engelleniyor.
Mahkeme “durdurma kararı” veriyor, yönetici konumundakiler icraata devam ediyorlar.
Yüksek Seçim Kurulu karar veriyor, “takmayız” diyorlar.
Anayasa Mahkemesi’nin “iptal kararını” bile bürokratlar sudan bahanelerle uygulamıyor.
Danıştay karar veriyor, umursamıyorlar.
Yargıtay’ın “içtihat” niteliğindeki kararları görmezden geliniyor.
“Suç uydurma” yöntemiyle “cadı avı” yürütülüyor.
Uluslararası mahkemelere taşınması mümkün en temel insani haklar bile ayaklar altında.
İfade ve fikir hürriyeti ihlal ediliyor.
Medyaya sansür uygulanıyor.
Ayrımcılık ve nefret suçu işleniyor.
Özetle, hukuk devleti olmaktan uzaklaşıp kabile devletini andıran keyfilik ve hukuk tanımazlık süreci yaşıyoruz...
***
Hürriyet Gazetesi’nin dün yayınlanan manşeti bu açıdan umut verici bir gelişme.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, Giresun İl Milli Eğitim Müdürü’nün 2004’te göreve dönme kararını uygulamayan dönemin yöneticilerini tazminata mahkûm etmiş.
Gerekçe son derece net:
“Hukuk devletinde yönetenlerin her türlü işlem ve eylemleri yargı denetimine tabidir. Bağımsız yargı kararlarına uymak kaçınılmaz bir zorunluluktur…”
Hukuk dışı eylemlere yönelenler, hukuku sopa gibi kullanıp operasyon yapanlar, hukuk kararlarına direnenler umarım ibret alırlar.
Yargı kararlarını uygulamamanın tazminatın yanı sıra ağır cezası da var.
Yasa dışı emir verenler ve yasa dışı emre itaat edenler için de durum farklı değil.
İçinde bulunduğumuz karanlık tablo kimseyi ümitsizliğe sevk etmesin.
Özgürlükleri ve hukukun üstünlüğünü tecrübe etmiş bir milletiz, ileri demokratik hukuk devletinin ilkelerine er ya da geç dönülecektir…
