AKP'NİN GÜNAHLARINI KİM TAŞIYACAK?
SEMİH KILIÇ 01 Ocak 1970
7 Haziran gecesi sandık sonuçları ekrana yansıyıp, uzmanlar tartışmaya başladıklarında iki önemli tespitleri vardı; HDP'nin oyunu artırması, AKP'nin oy kaybına sebep oldu ve MHP sandık sonuçlarına göre yeni meclisin en kritik partisi olacak.
Geçen süre zarfında MHP hakkındaki bu kanının herhangi bir gelişme ile aksi ispatlanamadı. Öyle ki, MHP cenahından farklı isimlerle her gün yapılan açıklamalar, partiden medyaya yansıyan kulisler bu kanaati kuvvetlendirdi. AKP saflarının CHP'ye uzak ihtimal gözüyle bakmaları, seçim sürecinde Türk milliyetçiliğine sıkı sıkıya sarılıp HDP ile göz önündeki köprüleri atmış olması, AKP'nin MHP ile koalisyon ihtimalini kuvvetlendirmektedir. Ancak ilginçtir ki, eli kuvvetli olması gereken MHP iken, iktidara özlemin getirmiş olduğu bir şekilde partinin her geçen gün taviz veren bir tutum sergilediği göze çarpmaktadır. Peki, AKP-MHP birlikteliği gerçekleşirse MHP bu ortaklığı ne kadar taşıyabilecektir ya da taviz verir görüntüsü MHP'nin, AKP'nin günah yükünün altına girmesine mi neden olacaktır?
AKP açısından sandıktan çıkan sonucun herkese gösterdiği; partinin iktidar olabilmek için vekil ihtiyacı duyduğu yönündeydi. Ancak AKP'nin salt çoğunluğu elde edebilmek için sadece vekil değil, aynı zamanda iki yıldır vurguladığı ajandasını uygulamak için bir ortağa ihtiyaç duyduğu aşikârdır. Bunu farklı bir yönden şöyle de tevil edebiliriz; AKP geçmişin getirdiklerini temizlemek veya geçmişin kirlerini taşımak için bir ortağa ihtiyaç duymaktadır. Bu ortak ihtiyacını da hem bürokrasi kadrolarındaki hem de siyasi yönelimlerindeki yakınlık dolayısıyla MHP ile sağlayabilecek görüntüsündedir. AKP gibi daha önce hiçbir parti ile ortaklık kurmamış bir parti için koalisyon bu anlamın ötesinde başka bir mana ihtiva etmemektedir. Ancak MHP'nin böyle bir gerçek hakkında farkındalık sahibi olduğu ise soru işaretidir. Koalisyon şartları için 17/25 Aralık'ta yargılanamayan 4 bakanın Yüce Divan'a gönderilmesi, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın anayasal çizgisine çekilmesi, çözüm sürecinin sona ermesi ve başkanlık sisteminden vazgeçilmesi yönünde 4 kırmızı çizgi belirten MHP'nin iki hafta gibi kısa bir süre zarfında söylemlerinden geri adım atmış görüntüsü bu soru işaretinin kaynağıdır. Ayrıca MHP'nin seçim öncesi ve sonrasında partinin içinde sivrilen isimlere karşı müsamahasız oluşu da soru işaretlerini kuvvetlendirmektedir. MHP'nin koalisyon görüşmeleri başlamadan kırmızı çizgilerinden taviz vermesi AKP'nin ihtiyaç duyduğu ortağını bulduğunu delil olarak gösterilebilir.
AKP-MHP ittifakı olursa...
AKP'nin geçtiğimiz üç yıllık süre zarfında ortaya dökülen siyasi günahları ve bunun getirdiği baskı neticesinde otoriterleşme eğilimi, toplumsal ve siyasi baskıyı artırmıştı. Buna karşılık hem seçmenini mobilize etmek hem de günahların üstünü örtmek için ‘paralel paranoyası'nı üreten parti için, seçim sonrasında ajandanın birinci sırasında bu konu vardı. Kendini eleştiren herkesi ‘paralel' ilan eden AKP, ‘Yeni Türkiye'sinde ötekileştirdiği paralel profilinden kurtulmak istemektedir. Çünkü paralel meselesinin esas odağında, toplumun AKP'nin yolsuzluklarından ve baskıcı yönetiminden duyduğu rahatsızlık yatmaktadır. Seçim öncesinde ve seçimin hemen ertesinde yolsuzlukların hesabını sorma vaadinde bulunan MHP için bu vaatten cayıyor görüntüsü AKP'nin ekmeğine yağ sürme anlamı taşımaktadır. AKP geçmiş dönemi unutturmak için yeni dönemde ‘paralel' ipine daha sıkı sarılacaktır. Muhalefet partilerinin özellikle iktidar ortağı olacak partinin AKP'nin bu planına takılıp kalması, ülkenin ihtiyacı olan esas meselelerin gözden kaçırılması anlamına gelmektedir. AKP'nin içinde dahi 4 bakanın yolsuzluktan yargılanmamasından rahatsızlık duyan, Erdoğan'ın müdahaleci tavrını sorgulayan bir kesim mevcut iken MHP'nin kırmızı çizgilerini korumasını gerektirmektedir.
Yeni dönemde AKP ile AKP'nin istediği gibi bir ortaklık meydana getiren MHP hem kendi adına hem de ülke adına önemli kayıplara sebebiyet verebilir. 2012'den beri sürekli siyasi ve toplumsal bir gerginliğin içinde bulunan Türkiye'nin dış politikada yürümeyen siyasetine ekonomik sorunlar da eklenince, ülke tamamen sorunlu bir hale dönüşmüştür. İhtiyaç olunan restorasyon, kurulacak hükümetin isminde bulunmasa bile hükümetin esas amaçları arasında yer almalıdır. Ülkeyi geren kutuplaştırmayı bitirmek için gerekli yargılamaların yapılması, Cumhurbaşkanı'nın siyaseti dizayn eden tavrından uzaklaşması, hak ve özgürlüklerin tüm kesimlere aynı şekilde uygulanması ve ekonominin teknokratlar tarafından dizaynı elzemdir. Milliyetçi Hareket Partisi masaya bu maddelerle oturduğunda AKP'yi ikna edebilme gücüne sahiptir. Zira AKP'nin MHP'ye duyduğu ihtiyaç en başta izah ettiğim şekilde ortadadır. Bu nedenle, MHP'nin taviz vermeden AKP'ye belli başlı konularda taviz verdirmesi gerekmektedir.
Velev ki, AKP-MHP ittifakı AKP'nin dominantlığında, MHP'nin taviz vermesi ile gerçekleşti, o zaman neler olur? AKP 2013'ten beri her geçen gün uçuruma doğru giden siyasetinde yanına MHP'yi de dâhil etmiş olur. Gergin siyaset, milliyetçilik ile perçinlenir ve toplumda ötekileştirilmeyen kesim kalmaz. Bu şekilde dizayn edilen bir siyaset, ekonomide huzursuzluğa ve dış politikada çöküşe sebebiyet verir. Böyle bir siyasi tablo, AKP'nin sürekli önümüze sürdüğü ‘90'ların koalisyonları' profiline uygun bir örnek olacaktır. MHP hesabını soramadığı günahların altında ezilirken, AKP MHP'den devşirdiği oylarla var olmaya çalışır. Tabii, MHP kırmızı çizgilerini yok ederse.
