Ahmet Cemil AKINCI (ö. 1914-1984)
Hüseyin Hilmi Kurtulmuş 01 Ocak 1970
Dinî ve tarihî romanlarıyla tanınan yazar.
Babasının görevli bulunduğu Akkâ’da (Filistin) doğdu. Baba tarafından ataları Rumeli sipahilerinden olduğu ve bu sebeple aile Sipahizâde lakabı ile anıldığı için ilgili kanundan sonra Akıncı soyadını aldı. Babası, tahsilini Fâtih medreselerinde tamamladıktan sonra Suriye, Hicaz ve Mısır’da maarif müfettişliği, çeşitli yerlerde sultânî müdürlüğü yapan Abdürrahim Hilmi Bey, annesi ise Arabistan’ın çeşitli bölgelerinde rüşdiye müdireliklerinde bulunan Fatma Hanım’dır.
Suriye’nin İngilizler tarafından işgali üzerine 1919’da ailesiyle birlikte Maraş’a geldi ve burada üzerinde derin izler bırakmış olan Maraş muharebesini gördü. Kayseri’de başladığı tahsil hayatına Adana’da devam etti. 1929’da Kuleli Askerî Lisesi’ne girdi. Harbiye ve Topçu Atış Okulu’nu tamamladıktan sonra 1934’te topçu teğmeni olarak orduya katıldı. Ordunun çeşitli kademelerinde yirmi altı yıl görev yaptı, 1960’ta albay rütbesiyle emekli oldu. Başta Yeşilay Cemiyeti olmak üzere birçok hayır derneklerinde çalıştı. 1 Ocak 1984’te İstanbul’da öldü.
Küçük yaştan itibaren hikâye, roman ve şiirle meşgul olan Akıncı’nın genellikle dinî ve millî konuları işlediği kırktan fazla eseri vardır. Kitaplarının birçoğunda olduğu gibi, Hz. Âdem’den başlayıp bütün peygamberlerin hayatını geniş hayal dünyasında şekillendirdiği olaylarla süsleyerek kaleme aldığı “Kâbe’ye Doğru” serisinde de onların yaşadığı devirleri canlandırırken kesin ifadelerle zikrettiği bazı hadiselerde Ahd-i Atîk’i kaynak alan İsrâiliyat türü eserlere dayandığı anlaşılmaktadır. Ele aldığı bazı olayları bir taraftan âyet meâlleriyle desteklerken diğer taraftan pek muteber sayılmayan kaynaklardan nakiller yapmıştır. Rahmet Müjdecisi Hz. Muhammed’in Hususiyetleri adlı eserinde, “Ümmî Değildi” başlığı altında, Hz. Peygamber’in okuma yazma bildiğini iddia ederken bu konudaki rivayetleri te’vil etmekte ve kendine göre yeni yorumlar getirmektedir. Ayrıca eserlerinde rastlanan bazı ifadelerde yerleşmiş dinî hassasiyete pek dikkat etmediği de görülmektedir. Tarihî romanlardaki üslûbun dinî temaları işlediği romanlarına nisbetle daha başarılı olduğu söylenebilir. Buna rağmen Akıncı, romanlarındaki olayların örgüsü ve anlatımın kolay anlaşılır, akıcı ve açık oluşuyla eserlerinin zevkle okunmasını sağlamış, özellikle gençler ve geniş halk kitleleri üzerinde etkili olmasını bilmiştir.
Eserleri. Dinî Romanları: Kâbe’ye Doğru. “Büyük Kısas-ı Enbiya” ve “Peygamberler Tarihi” adlarıyla da anılan bu seri Hz. Âdem’den başlayarak Hz. Mûsâ’ya kadar bütün peygamberlerin her biri bir kitapta olmak üzere anlatıldığı yirmi yedi cilt halinde ve yaklaşık 5500 sayfa hacmindedir (2. bs., İstanbul 1981); Kâbe’den Fışkıran Nûr. “Sevgili Peygamberimiz” yan başlığını da taşıyan eser on beş cilttir (İstanbul 1983); Rahmet Müjdecisi Hazret-i Muhammed’in Hususiyetleri (2. bs., İstanbul 1982); Hazreti Ebûbekr (3. bs., İstanbul 1982); Hazreti Ömer (3. bs., İstanbul 1982); Hazreti Osman (3. bs., İstanbul 1983); Hazreti Ali (3. bs., İstanbul 1983); Hazreti Hatice (4. bs., İstanbul 1980); Halîlü’r-Rahman Hazreti İbrahim (İstanbul 1966); Hazreti Peygamberin Savaşları (İstanbul 1971); Sabır Çağlayanı Peygamber Hazreti Eyyûb (2. bs., İstanbul 1972); Hızır’ı Arayan Peygamber (İstanbul 1983); Hazreti Âişe (3. bs., İstanbul 1980); Hazreti Fâtıma (3. bs., İstanbul 1982); Hazreti Âmine (3. bs., İstanbul 1982); Hazreti Hamza (3. bs., İstanbul 1982); Mihmandâr-ı Resûl Hâlid Bin Zeyd Ebû Eyyüb el-Ensârî (Eyyûb Sultan Hazretleri, İstanbul 1982); Halid Bin Velid (İstanbul 1967); Hazreti Bilâl-i Habeşî (3. bs., İstanbul 1982); Hazret-i Veysel Karânî (6. bs., İstanbul 1982); Ashab-ı Kehf (Mağara Arkadaşları, 2. bs., İstanbul 1979); Son Mûcize (İstanbul 1967); Dinî Hikâyeler (Şahdamarından Yakın, 3. bs., İstanbul 1982); Lokman Hekim (İstanbul 1973); Gir Cennetime (İstanbul 1969); Cinler Âlemi (2. bs., İstanbul 1982). Millî Romanları: Asil Düşman (2. bs., İstanbul 1967); Hilâllerin Gölgesinde (İstanbul 1967); Mehmetçikle 30 Yıl (İstanbul 1971); Selçuk Kartalı Aldoğan (Malazgirt’e Yağan Nûr, I-II, Ankara 1973); Elif Sultan (İstanbul 1984); Yaylanın Derdi (İstanbul 1984); Yüzbaşı Murat (Ankara, ts.).
