Faik Reşat
1851 - 1914 01 Ocak 1970
Şair ve yazar (D. 1851, İstanbul - Ö. 1914). Asıl adı Ahmed’dir. İhya Efendi Hafidi (torunu) adıyla da tanınır. Rüştiyeyi bitirmeden öğrenimini yarıda bıraktı. Kendi çabasıyla Arapça ve Farsça öğrendi. Çeşitli devlet memurluklarında çalıştı. Ahmed Midhat Efendi’nin desteğiyle Takvim-i Vekayî gazetesinin başyazarlığına getirildi. Diyarbakır, Van, Yanya vilayetlerinde Maarif Müdürlüğü yaptı. Azledildikten sonra İstanbul’da yazarlık ve öğretmenlikle geçimini sağladı. Meşrutiyetten sonra ikinci defa Takvim-i Vekayi Müdürlüğü yaptı. Darülfünûnda (İstanbul Üniversitesi) edebiyat tarihi okuttu. Mezarı Erenköyü’ndedir.
Şiirlerini Güldeste adlı bir kitapta toplayan Faik Reşat, asıl edebiyat tarihçiliği ve özellikle divan edebiyatı araştırmaları ile tanınmıştır. Antolojiler ve ders kitaplarıyla birlikte onbeş kadar kitabı vardır.
BAŞLICA ESERLERİ:
Güldeste (şiir), Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1. Cilt, 1912), Eslâf (şair ve ulema biyografileri, 2 cilt, 1894, 1976; Şemsettin Kutlu tar. sadeleştirilerek, 1974), Teracim-i Ahval (1897), Gencine-i Letaif, Mükemmel Osmanlı Lugati, Muhtasar ve Musavver Tarih-i Osmanî, Hazine-i Müntehabat, Usul-i Kıraat, Külliyat, Külliyat-ı Letaif, Nümune-i Şiir ve İnşa, İnşa ve Kitabet.
