Fevziye Abdullah Tansel
23.02.1912 – 04.08.1988 01 Ocak 1970
Edebiyat tarihçisi, şair (D. 23 Şubat 1912, Muş - Ö. 4 Ağustos 1988, Ankara). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1934) mezunu. Konya Kız Öğretmen Okulu ve Ankara Atatürk Lisesinde edebiyat öğretmenliği yaptı (1936-63). Önce Gazi Eğitim Enstitüsünde, sonra da Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesinde (1964) öğretim üyesi olarak çalıştı.
Edebiyat hayatına Balıkesir’de yayımlanan Türk Dili dergisinde çıkan “Baharda Kar” (16 Eylül 1929) adlı şiiriyle girdi. Lise öğrenciliği yıllarından itibaren Ülkü ve Muhit dergilerinde şiirleri yayımlandı (1937). Daha sonra edebiyat tarihi araştırmalarına yöneldi. Çeşitli ansiklopedilere maddeler yazdı, dergilerde makale ve incelemeler yayımladı. 1984 yılında Dil Kurumu üyeliğine seçildi. Türk ilim, kültür ve sanatına hizmetleri nedeniyle Türkiye Yazarlar Birliğinin 1984 Üstün Hizmet Ödülünü Münevver Ayaşlı ile birlikte aldı.
ESERLERİ:
ŞİİR: Duyuşlar (Fevziye A. Erinç imzasıyla, 1935).
İNCELEME: Mehmed Akif / Hayatı ve Eserleri (1945; eklerle 1973), Hususi Mektuplarına Göre Namık Kemal ve Abdülhak Hamid (1949), Türk İslâm Edebiyatı (2 cilt, 1967), İstiklal Harbinde Mücahit Kadınlarımız (1988).
ANTOLOJİ: Çocuklar İçin Dinî Şiirler (1961), Tanzimat Devri Edebiyatında Dinî Şiirler (1962), Servet-i Fünûn ve Son Devrin Edebiyatında Dinî Şiirler (1962), Ömer Seyfettin’in Şiirleri (1972).
