MUHAMMED BABA SEMMÂSÎ
01 Ocak 1970
Hâce Ali Râmîtenî hazretlerinin yetiştirdiği evliyanın büyüklerinden. Kendilerine Silsile-i aliyye denilen büyük İslâm âlimlerinin on üçüncüsüdür. Râmîten ile Buhara arasında bulunan ve Râmîten’e iki, Buhârâ’ya ise altı kilometre uzaklıkta bulunan Semmâs köyünde doğdu ve 1354 (H. 755)’de orada vefat etti. Tasavvuf ilmini büyük âlim Ali Râmîtenî’den öğrendi. Onun derslerinde ve sohbetlerinde yetişip, tasavvufda yüksek dereceye ulaştı. Hocası, kendisinden sonra irşâd makamına onu vekil bıraktı. Diğer talebelerine de, ona tâbi olmalarını vasiyet etti.
Hocasının vefatından sonra irşâd makamına geçen Muhammed Baba Semmâsî, çok talebe yetiştirdi ve içlerinden bir kısmını tasavvufda yüksek makamlara kavuşturdu. Bu talebelerinin başında, kendisinden sonra yerine geçen ve ilim deryasında sadef misâli olan Seyyid Emîr Külâl hazretleri gelmektedir. Bir talebesi de, Şâh-ı Nakşibend Behâüddîn-i Buhârî hazretleridir.
Behâüddîn-i Buhârî hazretleri anlatır: “Evlenmek istediğim zaman büyük babam beni Muhammed Baba Semmâsî hazretlerine gönderdi. Ona gideceğim günün gecesi, içimde gözyaşı ve dua isteği kabardı. Muhammed Baba Semmâsî’nin mescidine gidip iki rek’at namaz kıldım ve Allahü teâlâya şöyle dua ettim: “İlâhî! Bana, belâlarına tahammül için kuvvet ve aşkın yüzünden doğacak mihnetlere (meşakkat ve sıkıntılara) karşı güç, kuvvet ver!” Sabahleyin hocamın huzuruna varınca; “Bir daha dua ederken, “İlâhî, senin rızân nerede ise, bu kulunu orada bulundur!” diye dua et! Eğer Allah, dostuna belâ gönderirse, yine inayeti ile o belâya sabır ve tahammülü de ihsan eder. Fakat, Allah’tan ne geleceğini bilmeden, belâ ister gibi dua doğru değildir” buyurdu. Muhammed Baba Semmâsî’nin bir gece evvelki hâlimi keşfetmekteki kerametini anladım ve ona tam bağlandım.”
Ehl-i sünnet âlimlerinin ve evliyanın en büyüklerinden olan Hâce Muhammed Baba Semmâsî hazretlerinin yetiştirdiği, tasavvufda yüksek derecelere kavuşmalarına vesile olduğu yüzlerce evliya olup, bunlar içinde dört tanesini kendisine halîfe seçmiştir. Bunlardan birincisi Hâce Sûfî, ikincisi kendi oğlu Hâce Muhammed Semmâsî, üçüncüsü Mevlânâ Dânişmend Ali, dördüncüsü ve en büyükleri Seyyid Emîr Külâl hazretleridir.
