Terörün ve zulmün gölgesinde buruk bayram...
Mustafa Ünal 01 Ocak 1970
Bu toprakların kaderi. Hemen her bayrama bir hüzün ve acı düşer. Bu satırları yazarken Hicaz'dan kara haber geldi.
Geçen hafta Kâbe'de devrilen vinç onlarca hacının hayatına mal olmuştu. Bu kez izdiham... Belli aralıklarla tekrarlanan facia. Bilanço çok ağır. Yüzlerce Müslüman yaşamını yitirdi. İlk rakamlar 400'ün üzerini gösteriyor. Kalabalığın sağlıklı sevk ve idare edilememesinin faturası bu. Kutsal topraklara böyle haberler hiç yakışmıyor. Ama neylersin.
Buruk bayram derken aslında terörün ve zulmün vurduğu Türkiye'yi kastetmiştim. İslam âlemi perişan zaten. Suriye'yi, Irak'ı ve Filistin'i hatırlatmaya gerek yok. Manzara-i umumiye iç açıcı değil. Müslüman coğrafyası nicedir kan ve gözyaşı içinde. Bayramı coşkuyla kutlamaktan uzak.
Ülkede de bayramın tadı yok. Huzur yok çünkü. Terörün açtığı yara sıcak ve derin. Kabuk bağlayacak durumda değil. Son bir ay içinde Güneydoğu'dan şehit haberleri peş peşe geldi. Dağlıca dağladı. Iğdır yürekleri yaktı. Arefe günü Silvan'da uzman çavuş terörün kurbanı oldu. Osmaniye'deki annesi “Mehmet Ali'm bayram üstü neredesin?” diye feryat etti.
Memleketin havası hüzün dolu. Türküler yerine yanık ve dokunaklı “Bayram gelmiş neyime, kan damlar yüreğime...” ağıtları yakılıyor. Güneydoğu ufku karanlık. Bir bölgesi alacakaranlığı yaşayan bir ülke nasıl huzur içinde olabilir.
Ve ülkenin üzerine kâbus gibi çöken zulüm her geçen gün şiddetini artırıyor. Birkaç gün sırf yazdıklarından dolayı gazeteci Gültekin Avcı tutuklandı. Hidayet Karaca senaryodan cezaevinde. Gazeteci Mehmet Baransu aynı şekilde. Haber yazmak suç. Düşünmek, düşündüğünü ifade etmek suç. Temmuz operasyonunda tutuklanan polisler üçüncü bayramına cezaevinde girdi. Henüz iddianameleri yazılmadı. Yargı AKP'nin engizisyon mahkemelerine dönüştü. Hukuk çöktü. Adalet öldü. Davalar temelsiz. Dosyaların içi boş. Bayramda haksız ve suçsuz yere cezaevinde ömür eksiltenler hatırlanmayacak mı? Kader kurbanı değil bunlar. Hukuku intikam davasına dönüştüren AKP zulmünün kurbanları.
AKP, en son kurbana musallat oldu. Laikperestlerin deri savaşlarından yeni kurtulan ülke bu kez AKP'nin zulmüne sahne oldu. Bir zamanlar devlet kurban derilerine göz diker, mütedeyyin vatandaşın üzerinde terör estirirdi. Zulüm hortladı, daha da ağırlaşarak geri döndü. Bu kez deriyle de sınırlı kalmadı. Kurban bağışlarına kadar uzandı. Aslında bir seçim hükümeti iş başında. CHP ve MHP, AKP ile ortaklığa iki aylık da olsa yanaşmadı. Kapıları baştan kapattı. AKP hükümeti HDP ile birlikte kurdu. Kabinede iki bakanı vardı HDP'nin. Onlar da çekildi. AKP tek başına kaldı. Kâğıt üzerinde bağımsızlar görünen bakanların hiçbiri gerçeklikte bağımsız değil. Bir AKP'li kadar partizan.
Mutlak tarafsız olmaları gereken İçişleri ve Adalet Bakanlığı'nın icraatları ortada. Herhangi bir AKP'li bakandan ne farkı var? Hiç. Oysa 7 Haziran'da halk AKP'ye çok net mesaj verdi, ‘Ülkeyi tek başına yönetme' diye. AKP hiç oralı olmadı. 7 Haziran seçimleri yaşanmamış gibi yoluna devam etti. Esas ve şekil açısından bu hükümetin anayasal meşruiyeti tartışmalı.
Sistem öylesine altüst oldu ki, ne kanun kaldı, ne teamül... Hiçbir kuralsızlık dikkat çekmiyor. Tuğrul Türkeş MHP kontenjanından kabineye girdi. Partisi ihraç etti. AKP'den milletvekili adayı oldu. AKP kimliğiyle hükümette. Anayasa gereği AKP'ye tanınan kontenjan aşılmadı mı?
Vatandaşın kurbanına göz diken işte meşruiyeti tartışmalı bu hükümet. Bir genelge yayınlamış bazı vakıf ve dernekler kurban ve deri toplayamaz diye. Kurban ve deriyi terör faaliyeti saydı. Bu kadarı ne laikperestlerin ne de darbecilerin aklına gelmişti. Hem ayıp, hem günah, hem zulüm... MS 2015 AKP zulmü. Ve bir utanç vesikası.
2015'in Kurban'ı zulmün ve acının gölgesinde buruk bayram olarak tarihe not edildi. Bu, bayramınızı kutlamaya engel değil. Gerçek bayramlara tez ulaşmak dileğiyle...
